Royal Belgian Naval Reserve Club
|
GESCHIEDENIS Anno 1965. Henri Leten,
op dat ogenblik Commodore van de Royal Belgian Sailing Club en
reserveofficier bij de Belgische Zeemacht, beslist met enkele vrienden, ook
reserveofficieren een eigen yachtclub op te
richten: Belgian Naval Reserve Club. Zij
hadden samen hun legerdienst volbracht in de Royal Navy, Belgian Section, en wilden regelmatig inschepen om hun opleiding
te vervolledigen. Dit bleek echter wat moeilijk te liggen bij het
actief kader van de Zeemacht waardoor de “Scottish
Star” werd ingeschakeld, een 22 meter Admiralty
motor fishing vessel,
eigendom van Henri Leten. Uiteindelijk vond de
Staf Zeemacht dit initiatief wel interessant en nam het de activiteit over.
Er mag dus gezegd worden dat de BNRC de bakermat was van het Reserve Squad
218.2 dat, gesticht in 1970, nog tot in de 21ste eeuw zou bestaan. Aanvankelijk werd enkel met MSI’s*
gevaren, dan kwamen daar MSC’s* bij. Later
werd de focus verlegd van mijnenvegen naar mijnenjagen en werd overgeschakeld
op M(H)SO’s*. De M908 Truffaut
was de laatste. In de nadagen werd zelfs overgestapt op de nieuwere
Tripartite Mijnenjagers. Het doel van de BNRC was “de pleziervaart en
andere onder de leden te bevorderen”. Onder de commodores Henri Leten, André Parisis en Jean Proot werden zeilwedstrijden georganiseerd voor zowel
eenheidsklassen als zeegaande jachten. Alleen zij die tot het
reservekader van de Zeemacht behoorden konden effectief lid worden, en hadden
het recht “aan de administratie van de vereniging deel te nemen”. Anderen
konden alleen toetredend lid worden. Maar met het opschorten van de legerdienst
droogde de rekruteringsbron voor nieuwe leden op. Vooral onder commodore Patrick Van den Bulck zou de club niet alleen de banden met de Marine
verder aanhalen maar ook met de koopvaardij en de ganse maritieme wereld, met
speciale aandacht voor de jeugd. Na de Tall Ships Race
Antwerpen 2001 die voor het eerst, onder zijn impuls een recordaantal Liaison
Officers had gemobiliseerd werd hen een jaar gratis
lidmaatschap aangeboden. Een aantal van hen zijn toen blijvend lid
geworden. Een bijzondere aangroei kende de club nog in
2007, toen de Antwerpse regionale afdeling van de Kring voor
Reserveofficieren van de Marine werd ontbonden. Op voorstel van de
betreurde François Janssens, oud-voorzitter van deze Kring en lid van de BNRC
sinds 1990, en van de laatste voorzitter Pierre Michilsens
kreeg onze club een nieuwe injectie uit de ontbonden Kring. Ondertussen waren in 2005 de statuten verplicht aangepast aan de
nieuwe vzw-wetgeving. Dit was dan ook de gelegenheid om de definitie van de
“effectieve leden”, vanaf nu “vaste leden”, uit te breiden. Buiten actieve reserveofficieren konden ook leden
van het ere-reservekader, personen die zich herhaaldelijk belangloos inzetten
bij de organisaties van zeilwedstrijden en personen met een maritieme en/of
militaire opleiding, of werkzaam zijn of geweest zijn in een maritiem
gebonden bedrijf, “aan de administratie van de vereniging deelnemen”. Ook de maatschappelijke zetel werd verplaatst
naar de Thonetlaan 133 in Antwerpen, waardoor de banden met de RYCB werden
versterkt. In 2015 werd het vijftigjarig bestaan van de club
gevierd in aanwezigheid van talrijke genodigden. Bij deze gelegenheid werd
ook een jubileumcrest uitgegeven. We konden ons ook Royal Belgian Naval Reserve Club noemen. |