Anno 1965. Henri Leten, op dat ogenblik Commodore van de Royal Belgian Sailing Club en reserveofficier bij de Belgische Zeemacht, beslist met enkele vrienden, ook reserveofficieren een eigen yachtclub op te richten: Belgian Naval Reserve Club. Zij hadden samen hun legerdienst volbracht in de Royal Navy, Belgian Section, en wilden regelmatig inschepen om hun opleiding te vervolledigen.

Dit bleek echter wat moeilijk te liggen bij het actief kader van de Zeemacht waardoor de “Scottish Star” werd ingeschakeld, een 22 meter Admiralty motor fishing vessel, eigendom van Henri Leten. Uiteindelijk vond de Staf Zeemacht dit initiatief wel interessant en nam het de activiteit over. Er mag dus gezegd worden dat de BNRC de bakermat was van het Reserve Squad 218.2 dat, gesticht in 1970, nog tot in de 21^ste eeuw zou bestaan.

Aanvankelijk werd enkel met MSI’s* gevaren, dan kwamen daar MSC’s* bij. Later werd de focus verlegd van mijnenvegen naar mijnenjagen en werd overgeschakeld op M(H)SO’s*. De M908 Truffaut was de laatste. In de nadagen werd zelfs overgestapt op de nieuwere Tripartite Mijnenjagers. 

Het doel van de BNRC was “de pleziervaart en andere onder de leden te bevorderen”. Onder de commodores Henri Leten, André Parisis en Jean Proot werden zeilwedstrijden georganiseerd voor zowel eenheidsklassen als zeegaande jachten. Alleen zij die tot het reservekader van de Zeemacht behoorden konden effectief lid worden, en hadden het recht “aan de administratie van de vereniging deel te nemen”. Anderen konden alleen toetredend lid worden.  

Maar met het opschorten van de legerdienst droogde de rekruteringsbron voor nieuwe leden op.

Vooral onder commodore Patrick Van den Bulck zou de club niet alleen de banden met de Marine verder aanhalen maar ook met de koopvaardij en de ganse maritieme wereld, met speciale aandacht voor de jeugd.

Na de Tall Ships Race Antwerpen 2001 die voor het eerst, onder zijn impuls een recordaantal Liaison Officers had gemobiliseerd werd hen een jaar gratis lidmaatschap aangeboden. Een aantal van hen zijn toen blijvend lid geworden. Een bijzondere aangroei kende de club nog in 2007, toen de Antwerpse regionale afdeling van de Kring voor Reserveofficieren van de Marine werd ontbonden. Op voorstel van de betreurde François Janssens, oud-voorzitter van deze Kring en lid van de BNRC sinds 1990, en van de laatste voorzitter Pierre Michilsens kreeg onze club een nieuwe injectie uit de ontbonden Kring.

Ondertussen waren in 2005 de statuten verplicht aangepast aan de nieuwe vzw-wetgeving. Dit was dan ook de gelegenheid om de definitie van de “effectieve leden”, vanaf nu “vaste leden”, uit te breiden. Buiten actieve reserveofficieren konden ook leden van het ere-reservekader, personen die zich herhaaldelijk belangloos inzetten bij de organisaties van zeilwedstrijden en personen met een maritieme en/of militaire opleiding, of werkzaam zijn of geweest zijn in een maritiem gebonden bedrijf, “aan de administratie van de vereniging deelnemen”. Ook de maatschappelijke zetel werd verplaatst naar de Thonetlaan 133 in Antwerpen, waardoor de banden met de RYCB werden versterkt.

In 2015 werd het vijftigjarig bestaan van de club gevierd in aanwezigheid van talrijke genodigden. Bij deze gelegenheid werd ook een jubileumcrest uitgegeven.