1.
Onder impuls van de jonge garde in onze club proberen
we de lay-out en presentatie van onze nieuwsbrief te verbeteren. Vandaag
vindt U hiervan een eerste experimenteel resultaat. Beschouw dit wel als
een test waar misschien nog zal aan gesleuteld worden.
2.
Q-cup: Vorige week beloofd: een foto van de
prijsuitreiking aan onze laureate Joséphine de Beukelaar.
3.
Onze club was aanwezig in Mons op de studiedag van de
Koninklijke Belgische Marine Academie in de persoon van onze redacteur
Filip Reyniers. Onderwerp: Actualiteit in
zeerecht en zeeoorlogsrecht. Zij deden dit in samenwerking met het
Studiecentrum voor Militair recht en oorlogsrecht. Een van de opgemerkte
sprekers op dit forum was ons medelid fregatkapitein in de Reserve Walter Verstrepen over de juridische benadering van het
gebruik van Drones bij militaire operaties op zee. Als expert in zeerecht
kon Walter zich al een aantal malen nuttig maken als juridisch adviseur in
internationale missies van onze marine tegen piraterij.
Een ander onderwerp dat doet nadenken was
de interventie van Louis de Hardy de Beaulieu die
een steen in de kikkerpoel wierp over de nieuwe statuten van “auxilary ships”. Allen die
dachten dat het volstond om een andere vlag te hijsen op schepen waar zowel
Marine als burgerpersoneel aan boord is hebben niet vermoed dat zij hiermee
een juridische doos van Pandora zouden opentrekken.
U herinnert zich waarschijnlijk wel dat wij een aantal edities vroeger in
deze nieuwsbrief met een zeker genoegen deze “auxilary
pavillon” aan U voorstelden? Ook wij konden niet vermoeden
dat er zoveel juridische wolfijzers en schietgeweren zouden schuilen achter
de officialisatie van de aanwezigheid van een
gemengde militair-burger bemanning aan boord. Meer daarover in het
editoriaal.
4.
Antwerpenaars kunnen tevreden zijn. Vanaf 2024 vaart er
opnieuw een veerboot om het kwartier tussen rechter- en linkeroever. En wat
voor een: volledig elektrisch aangedreven. Lezers van de volledige
nieuwsbrief vinden een geïllustreerd verslag met foto's van Georges
Janssens in onze rubriek bijdragen van leden en sympathisanten.
“Volledig elektrisch” deed wel een belletje rinkelen na lezing van het
editoriaal van Ruben Mooyman in de Standaard van
25/10/2023. Daarin lezen we dat de energietransitie in Europa grote
achterstand dreigt op te lopen. Vorig jaar groeide de windenergie
capaciteit met 16 Gigawatt terwijl, om de doelstellingen te halen 37
Gigawatt nodig zijn. U leest het goed: 37 Gigawatt per jaar!!! De
stilgelegd reactor van Doel 3 had een vermogen van 1 Gigawatt.
Dus, om de Europese doelstellingen te verwezenlijken zouden er jaarlijks
37 Doel 3's moeten in dienst genomen worden, maar dan in de vorm van
windturbines.
Bekijken we dit eens nader. Volgens een vuistregel
moeten windturbines om effectief te zijn op ongeveer 5 maal de diameter van
de rotor uit elkaar staan. De nieuwste windturbines kunnen nu een vermogen
geven van 11 MW, maar die worden voorlopig alleen op zee geplaatst. Op land
is 8 MW een nieuw streefdoel, maar bij de oudere types kon men al van een
groot vermogen spreken wanneer er 2 MW bereikt kon worden. Voor de
gemakkelijkheid zullen we nu negeren dat ons land al vol staat met die
oudere types en onze focus leggen op nieuwe.
Op een Nederlandse
kaart uit de Atlas Leefomgeving heeft men een overzicht van alle
windturbines in Nederland. Daarop heb ik, na lang zoeken rond Urk de
grootste turbines gevonden met een vermogen van 7,5 MW. .
Nemen we dit dan aan als norm: dan betekent 37 Gigawatt per jaar dus: een
minimale hoeveelheid van 4933 windturbines per jaar in Europa of afgerond
5000. (Steeds in gedachte houden: dit zijn ontwerpcapaciteiten, die slechts
bij optimale windcondities bereikt worden. Om reëel 37 Gigawatt te bereiken
heeft men er in de praktijk dus nog veel meer nodig, maar laten we dit voor
de gemakkelijkheid negeren).
De turbines rond Urk hebben een diameter van 127 meter, dus volgens de
vuistregel moeten die op ongeveer 635 meter van elkaar verwijderd staan. (pro memorie: bij turbines van 11 MW bereiken de
wiekdiameters afmetingen van bijna 200 meter) Telkens is er dus een
oppervlakte van 403225 m² of 40 hectare grond/per turbine in de nabijheid
die daarbij een aantal van zijn mogelijke functies verliest.
De Europese plannen voorzien dus een jaarlijks grondgebruik van minstens 40
X 5000 = 200000 hectaren. Voor het geval U deze redenering tot het laatste
hebt willen volgen, waarvoor mijn dank, en gezien onze afspraak om enkel
feiten en geen opinies te ventileren, laat ik het aan U over om uit het
vorige uw conclusies te trekken.
Mag ik wel herinneren aan onze bijdrage van enkele weken geleden waarin wij
commentaar leverden op het bericht dat voor België er geen plaats meer was
voor een derde windturbinezone in de Noordzee. En in een studie besteld
door de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland van 17 maart 2023 meen ik
tussen de lijnen te kunnen lezen dat rekening houdend met het comfort van
de omwonenden, en de uitzonderingen voor natuurgebieden en radar-gevoelige
zones, grote gebieden in Nederland reeds vol
staan.
5.
Voor de deelnemers aan Samen Zeilen: eerste
nascholingsdag maandag 13 november om 14u in de Angèle. Voor allen: laatste
Happy Hour van 2023 op woensdag 8 november tussen 14u en 17u eveneens a/b
van de Angèle
6. Eerstvolgende interessante data.
|