NIEUWSBRIEF 01-10-2023

 

 

Editoriaal:

 

Beste vrienden,

 

Korte tijd geleden kreeg ik het Jubileumboek “75 jaar Marine Reserve” in handen. Het is reeds uit sinds 2021, en velen onder u zullen het werk dan ook al eens gezien hebben of thuis hebben liggen, maar ik kon niet eerder een exemplaar bemachtigen. Het werd samengesteld in de schoot van “ResVet Mar”, de fusie-vereniging van verschillende andere verenigingen van de Marine Reserve.

 

Ik las met bijzonder veel interesse het hoofdstuk over de Marine-infanterie, die nog maar korte tijd geleden weer werd opgericht. In de nadagen van de grote kapingen van koopvaardijschepen, ook onder Belgische vlag (iedereen denkt dan meteen aan de Pompeï in 2009, op 700 mijl voor de Somalische kust!) werden er gewapende eenheden aan boord gezet… toen vroeg menig mens zich toch af waarom ooit de Marine-infanterie was opgedoekt. Intussen is de eenheid in ere hersteld, weliswaar met nog serieus wat ruimte voor uitbreiding.

 

In dit Jubileumboek wordt de historische band met de Royal Navy nog eens bijzonder beklemtoond. Zoals we weten zijn onze Marine en Marine-reserve hier inderdaad rechtstreeks uit voortgekomen. In een van de vorige nummers van de Nieuwsbrief en de Extra, exclusief voor de leden, werd nog aandacht besteed aan de jaarlijkse herdenkingen in Londen waar de Belgische delegatie, toch heel bijzonder, als enige buitenlandse vertegenwoordiging het recht heeft om wapens te dragen op Brits grondgebied.

 

Wij kennen nu natuurlijk sinds heel wat jaren een quasi eengemaakte Marine onder de “Admiraal Benelux” met de Nederlandse buren… maar ik vraag me soms toch af of er gezien deze mooie oorsprongsgeschiedenis ook nog iets te halen zou kunnen zijn uit een samenwerking met de “overburen” van de Royal Navy. Misschien eens wat Marinepersoneel stage laten lopen op de een van de vliegdekschepen HMS Queen Elizabeth of HMS Prince of Whales? Dat hebben onze Nederlandse collega’s, ondanks hun roemruchte verleden als maritieme grootmacht, immers niet in de aanbieding!

 

Het Jubileumboek kan hier nog steeds besteld worden.

 

Veel leesplezier,

Filip

 

 

 

Uit het logboek van de commodore:

 

 

1.        Samen Zeilen: het meteovenster bleef open op 27 september, en dat was het signaal voor 4 gegadigden, allen leden van de club, om vroeg in de ochtend richting Oesterhaven te rijden en aldaar de Maybe op te tuigen, voor de laatste keer dit seizoen zoals later bleek. De ochtend was grijs, ietwat hijïg, met een bang vermoeden dat de vloek van de commodore weer zou toeslaan. Gelukkig wakkerde de wind dan toch aan in de loop van de dag. En zo werd het heerlijk zeilen op een bijna verlaten Veerse Meer. Een koffietje op een terras in Veere, gelardeerd met de opmerking van een pronte Zeeuwse kelnerin, dat goede koffie gedronken wordt zonder melk en suiker, betekende een aangenaam rustpunt voor de terugtocht. Want in Oesterhaven wachtte nog het karweitje van aftuigen en opvouwen van de zeilen, klaar voor de winterberging. Enkele sfeerbeelden.     

Dit betekent echter nog niet dat voor de deelnemers het seizoen beëindigd is. Hierna vindt U de uitnodiging voor de winterbijscholingen. Met start op maandag 13 november om 14 uur a/b vd Angèle,wordt elke 2de maandag van de wintermaanden een bijscholing gegeven over een relevante vaardigheid. Op 19 november wordt dat : De Nautische kaart en de betonning. Gratis voor clubleden.We hebben nog altijd enkele plaatsen vrij, dus wil U eerst eens komen kijken vooraleer aan te sluiten, feel free, maar geef een seintje vooraf: +32.477.345.879.   

2.        In aansluiting op ons Happy Hour van oktober, woensdag 11 oktober gaat de aangekondigde voordracht door over “Bananen en reefers” om 17 uur aan boord van de Angèle. Algemene kostprijs: 5€, inclusief 1 democratisch drankje. Ter herinnering: deze voordracht wordt gehouden met dank en ter nagedachtenis van ons betreurd clublid Flor Van de Vloed die ons op 9 april 2022 ontviel. Flor had in 1968 gevaren als 1ste officier op de Frubel Europa van de latere Belgian Fruit Wharf. Hierover had hij een tekst geschreven met reflecties over de bananenkweek en transport in het algemeen, met de bedoeling om daar een voordracht over te geven. Ik had voor hem de tekst verwerkt in een powerpoint, hier en daar aangevuld met eigen ervaringen. Maar ondertussen was de Covid daar, en ook Flor werd ziek, maar niet door Covid. Helaas heeft Flor het einde van de epidemie niet meer kunnen meemaken, en heeft hij zijn voordracht niet meer kunnen geven. Dit willen we dus goedmaken op 13 oktober.   

3.        De sluiting van Arlanxeo, U herinnert zich nog het berichtje in dit logboek van een aantal weken geleden: “kanarie in de koolmijn”. Als U de laatste dagen de kranten leest ervaart U de malaise die momenteel heerst in de chemische industrie van de Antwerpse haven, bij uitbreiding in België en West-Europa. In België kan men gelukkig beroep doen op het stelsel van tijdelijke werkloosheid voor economische motieven. Maar dit is een tijdelijke toestand die niet kan vereeuwigd worden. De Antwerpse haven, als grootste chemiecluster van Europa, is uiteraard zwaar getroffen. In De Standaard van 29 september vinden we het essentiële terug van alle persberichten van de voorbije dagen: bezettingsgraad van 70%, Dalende conjunctuur hoge energie- en grondstofprijzen en concurrentie van de USA en China. Vanuit Essencia, de beroepsvereniging van de scheikundige industrie, komt wel de boodschap dat de terugval spectaculair is omdat hij komt na een periode van eveneens spectaculaire groei. Afwachten dus. Veel zal afhangen van de houding van Europa in de realisatie van de Green Deal.      

4.        Ondertussen laten de eerste kinderziektes zich merken bij de pioniers van alternatieve oplossingen. Zo meldt Nieuwsblad Transport (28/9/2023) dat de Alphenaar, het binnenschip dat volledig electrisch het traject Zaandam-Amsterdam ging verzorgen voor Cargill al terug op diesel vaart. Twee van de drie batterijcontainers van ZES (zero emission system) zijn al buiten gebruik. Een tweede generatie zou minder kwetsbaar zijn en gemakkelijker te wisselen met slechts één enkele stekker.   

5.        Wat wordt nu de toekomstige brandstof voor de scheepvaart. De discussie is in volle hevigheid losgebarsten en niemand heeft de kristallen bol waarin de toekomst helder kan afgelezen worden. Egbert Vuursteen, is CEO van Royal Wagenborg, een Nederlands internationaal maritiem logistiek conglomeraat uit Delfzijl, gesticht in 1898, dat actief is als reder van droge vrachtschepen, offshore en sleepdiensten, haven- en terminalexploitatie. De heer Vuursteen is rotsvast overtuigd dat groene methanol momenteel de beste troeven in handen heeft. (Nieuwsblad Transport 29/9/2023). Hij kan gelijk hebben want de concurrenten ammoniak en waterstof vergen nog heel wat inventiviteit vooraleer ze als alledaags kunnen gekwalificeerd worden. Toch is methanol ook niet zonder meer inzetbaar zonder aanpassingen aan de motoren. Een mogelijke oplossing is een katalytische omvorming tot DME (dimethylester), dit zou aan boord kunnen gebeuren en zou een mengsel produceren dat zeer dicht bij de diesel-karakteristieken zou liggen. (Berger Maritiem). Maar het verbrandingsproces is nog steeds niet vrij van koolstofatomen. Persoonlijk zou ik daarom waterstof toch nog altijd een kans geven.  

6.        In Standaard der Letteren 30/9/2023. Boekbespreking van “De schipbreuk van The Wager” (David Grann) door Chams Eddine Zaouggi. The Wager was een Brits oorlogsschip dat in 1741 verging bij de ronding van kaap Hoorn. 

QUOTE
: Ratten knaagden touwen en zeilen kapot. Termieten en bonte klopkevers vraten zich door rompen en masten heen. Schepen waren broedplaatsen van scheurbuik, tyfus en knokkelkoorts. UNQUOTE.     

Blij dat ik in de 21ste eeuw leef…   

7.        Verder in deze nieuwsbrief leest U dat Bert Van Dijck, voorzitter van Mercy Ships werd bevorderd tot Commandeur in de Kroonorde. Welverdiend voor deze schitterende organisatie.  

8.        Eerstvolgende interessante data.